Typetjes achter een muur
Het gegeven in De heining, de derde roman van Jan Van Loy, is mooi: een jong echtpaar wil de stad ontvluchten nadat in het appartement boven hen een moord is gepleegd. Vooral de vrouw wil naar een veilige plek. De Windroos, door de bewoners van het naburige dorp spottend de heining genoemd, is volledig omheind en beveiligd tegen inbraak en diefstal. Bovendien is er een streng ballotageregime. Niet iedereen komt binnen en ondanks dat de ik-persoon de commissie beledigt, krijgen ze toch een nieuwe woning binnen de muren van deze moderne vesting.
Er gebeurt erg veel in de honderdvijftig bladzijden die volgen: racisme komt aan de orde, overspel, abortus, de verdwijning van een kind, waarop de hoofdpersoon moest passen, de dood van het kind enige dagen later. Maar, en dan kom ik meteen tot het grootste manco van dit boek: niets raakt je. (meer…)